วันอาทิตย์ที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2553

วันวาเลนไทน์นั้นสำคัญไฉน?


วันนี้ก็เข้าสู่เดือนแห่งความรักแล้วสินะ คนไม่มีคู่เนี่ยปล่าวเปลี่ยวใจจัง

เฮ้อออ....จามีไหมสักคนมาเปลี่ยนชีวิตของฉันเธอคือใคร(เธอคือใคร-ETC)

ตอนนี้ไม่ว่ามองไปทางไหนก็เจอแต่คนที่มีความรักกันทั้งนั้นเลย เรื่องเม้าในวงสนทนาก็ไม่พ้นเรื่อง

วันวาเลนไทน์ปีนี้จะไปสวีทกับแฟนที่ไหนดี จะซื้ออารายให้แฟนดี เค้าชอบช็อกโกลแลตรสอะไรน๊า

และอีกมากมาย บลา บลา บลา...


ก่อนจะคุยกันถึงเรื่องอื่นๆ เรามารู้จักประวัติของวันวาเลนไทนกันก่อนดีกว่า

อ้างอิงมาจากเว็บ www.educatepark.com


วันวาเลนไทน์ นั้นมีมาตั้งแต่สมัยจักรวรรดิโรมัน ในกรุงโรมสมัยก่อนนั้น วันที่ 14 กุมภาพันธ์ จะเป็นวันเฉลิมฉลองของจูโน่ ซึ่งเป็นราชินีแห่งเหล่าเทพและเทพธิดาของโรมัน ชาวโรมันรู้จักเธอในนามของเทพธิดาแห่ง อิสตรีและการแต่งงาน และในวันถัดมาคือวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ก็จะเป็นวันเริ่มต้นงานเลี้ยงของ Lupercalia การดำเนินชีวิตของเด็กหนุ่มและเด็กสาวในสมัยนั้นจะถูกแยกจากกันอย่างเด็ดขาด แต่อย่างไรก็ตาม ยังมีประเพณี อย่างนึง ซึ่งเด็กหนุ่มสาวยัง สืบทอดต่อกันมา คือ คืนก่อนวันเฉลิมฉลอง Lupercalia นั้นชื่อของเด็กสาวทุกคนจะถูกเขียนลงในเศษกระดาษเล็ก ๆ และจะใส่เอาไว้ในเหยือก เด็กหนุ่มแต่ละคนจะดึงชื่อของเด็กสาวออกจากเหยือก แล้วหลังจากนั้นก็จะจับคู่กันในงานเฉลิมฉลอง บางครั้งการจับคู่นี้ ท้ายที่สุดก็จะจบลงด้วยการ ที่เด็กหนุ่มและเด็กสาวทั้งสองนั้นได้ตกหลุมรักกันและแต่งงานกันในที่สุด

ภายใต้การปกครองของจักรพรรดิคลอดิอุสที่สอง (Claudius II) นั้น กรุงโรมได้เกิดสงครามหลายครั้ง และคลอดิอุสเองก็ประสบกับปัญหาในการที่จะหาทหารจำนวนมากมายมหาศาลมาเข้าร่วมในศึกสงคราม และเขาเชื่อว่าเหตุผลสำคัญก็คือ ผู้ชายโรมันหลายคนไม่ต้องการจากครอบครัวและคนอันเป็นที่รักไป และด้วยเหตุผลนี้เอง ทำให้จักรพรรดิคลอดิอุสประกาศให้ยกเลิกงานแต่งงานและงานหมั้นทั้งหมดในกรุงโรม ถึงกระนั้นก็ตาม ยังมีนักบุญผู้ใจดีคนหนึ่งซึ่งชื่อว่า ท่านนักบุญ " วาเลนไทน์ " ท่านเป็นพระที่กรุงโรมในสมัยของจักรพรรดิคลอดิอุสที่สองท่าน นักบุญ วาเลนไทน์ และนักบุญ มาริอุส ได้จัดตั้งกลุ่มองค์กรเล็กๆ เพื่อช่วยเหลือชาวคริสเตียนที่ตกทุกข์ได้ยากเหล่านี้ และได้จัดให้มีการแต่งงานของคู่รักอย่างลับๆด้วย

และจากการกระทำเหล่านี้เอง ทำให้ นักบุญ วาเลนไทน์ ถูกจับและถูกตัดสินประหารโดยการตัดศรีษะ ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ประมาณปีคริสต์ศักราชที่ 270 ซึ่งถือเป็นวันที่ท่านได้ทนทุกข์ทรมานและเสียสละเพื่อเพื่อนมนุษย์

ในความคิดของฉัน วันวาเลนไทน์เป็นเพียงวันวันนึง ไม่ได้พิเศษหรือแตกต่างจากวันอื่น เรายังคง

ต้องกิน นอน เดิน นั่ง ทำกิจวัตรประจำวันตามปกติ แต่คงจะเป็นเพราะเรารับวัฒนธรรมของ

ชาติตะวันตกมากเกินไปเลยให้ความสำคัญกันอย่างผิดๆ จนกลายเป็นค่านิยมว่าวันนี้เป็นวันพิเศษ

ผู้ชายต้องมอบดอกกุหลาบให้ผู้หญิง ผู้หญิงต้องให้ช็อกโกลแลตหรือมากกว่านั้นคือการเสียความบริสุทธิ์

T^T สิ่งที่เราควรจะมอบให้กันคือความรักความปรารถนาดีโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนถึงจะเป็นความรักที่แท้จริง

.....คนเราถ้าจะรักกันไม่ใช่รักกันแค่วันนี้วันเดียว ต้องรักกันในทุกๆวันตลอดไป....

May I introduced myself ?


สวัสดีค่ะ ^^/

What's up !?!

ขอแนะนำตัวหน่อยแล้วกันนะ เราชื่อ กวาง สุภาวดี ชาปัทมะ

เรียนอยู่คณะการแพทย์แผนไทยอภัยภูเบศร ชั้นปีที่ 1

มหาวิทยาลัยบูรพา ^o^

ที่จริงก้อทำบล็อกอะไรไม่ค่อยจะเป็นหรอกค่ะ

แต่ความจำเป็นบางอย่างบังคับ ฮ่าๆ

ขณะที่กำลังเขียนบล็อกครั้งแรกในชีวิตอยู่นี้

กำลังเรียนวิชา 310101 เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร

กลุ่มที่ 50 เลขที่ 30
...............................................
สิ่งที่ชอบน่ะหรอ : ทุกอย่าง

สิ่งที่ไม่ชอบ : ก้อทุกอย่างน่ะแหละ

งงอ่าดิ่...55+

เราก้องงอยู่เนี่ยย....

เบลออออๆๆ.....บลา บลา

ฮ่าๆๆ บัยบาย เด๋วมาอัพใหม่ ไม่ดองแน่นอนค่ะ
\^^/